جیران سحابی - دانشجویی کارشنای ارشد ، رشته حسابداری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب ، ایران
نادر رضایی - دکترای حسابداری ، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بناب ، ایران

روش تحلیل ریسک درکارحسابرسی به حساب هایی که احتمال اشتباه درآنهازیاداست توجه داردومنابع حسابرسی راازحساب هایی که اشتباه جدی ندارندبه حساب هایی که اشتباه بااهمیت دارندانتقال می دهد بنابراین هدف این روش شناسایی حسابهایی استکه بطورتخمینی بالاترین احتمال وقوع (نشان دادن )اشتباهات جدی را دارند،تاسپس منابع حسابرسی به رسیدگی به آن حساب ها انتقال یابد، ازاین رو، برای هرمشتری برنامه حسابرسی خاصی باتوجه به عوامل مختلف ریسک که برموسسه حسابرسی اثر میگذارد طراحی می شود.شواهدموردنیازاین برنامه هانه تنهابایدبرکل سطوح ریسک حسابرسی مربوط باشدبلکه بایدبرپایه برآوردحسابرسان ازریسک ذاتی خاصی که صاحبکارموردنظررابه خطرمی اندازد، تنظیم می شود .موسسات حسابرسیبطورعام وسازمان حسابرسی بطورخاصی درمقایسه با همتایان خوددردیگرنقاط دنیاهیچگاه به برآوردریسک حسابرسی نپرداخته اند 1 . ریسک حسابرسی رااحتمال خطراین که حسابرس نسبت به صورت های مالی حاوی اشتباه یاتحریف بااهمیت نظرحرفه اینامناسب اظهارکندتعریف می کنداین تعریف بااستاندارد 300که ریسک حسابرسی رابه عنوان خطر ارایه نظرنادرست درمورد صورت های مالی تعریف می کندتاحدودی مطابقت دارد

ریسک حسابرسی ، ریسک ذاتی ، ریسک کنترل