ارزیابی میزان رضایت شغلی کارکنان شرکت فرآورش پتروشیمی بندر امام خمینی(ره)

رضایت شغلی، نگرشی فردی نسبت به شغل بوده و از عوامل مهم در موفقیت شغلی است. از وظایف مهم مدیران درسازمان ها فراهم نمودن زمینه های رضایت شغلی کارکنان است، زیرا رضایت شغلی با سلامت روان، کارآیی و اثربخشی آنها همبستگی دارد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر جنسیت، تحصیلات، سابقه شغلی، نوع شغل و برنامه کاری(شیفت کاری)بر رضایت شغلی کارکنان ارکان ثالث (قراردادی) شرکت فرآورش پتروشیمی بندر امام خمینی (ره) بوده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت شغلی بود که پس از تایید روایی آن توسط صاحب نظران پایایی آن با آلفای کرونباخ 0/96مورد تایید قرار گرفت. در این پرسشنامه رضایت شغلی کارکنان در قالب گزینه های حقوق ودستمزد، نحوه ی سرپرستی، نحوه ی ارتقاء ،شرایط فیزیکی-رفاهی و درمانی، همکاران، شرایط کار، رشد و توسعه فردی،وضوح نقش و امنیت شغلی محیط کار مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه)استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد جنسیت، برنامه کاری، میزان تحصیلات و سابقه شغلی در سطح 5 درصد تاثیری معنیدار بر رضایت شغلی کارکنان شرکت مورد مطالعه ندارد. این در حالی است که نتایج نشان داد نوع شغل و مسوولیت در سطح یک درصد تاثیری معنی دار بر رضایت شغلی کارکنان دارد. نتایج آزمون مقایسه میانگین تاثیر نوع شغل بر میزان رضایت شغلی نشان داد، رضایت شغلی کارکنان ستادی و بهره برداری تفاوت معنی داری در سطح یک درصد با کارکنان شاغل در بخش فنی و خدمات و تعمیرات دارند. تفاوت رضایت شغلی کارکنان ستادی و بهره برداری معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، جنسیت ، تحصیلات ، سابقه شغلی ، پتروشیمی بندر امام خمینی(ره)