سیده محبوبه پورعلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، دانشکده مهندسی صنایع و مکانیک، قزوین، ایران
مقصود امیری - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران

ارزیابی عملکرد یکی از مهمترین مباحث مدیریتی می باشد و دانشگاهیان و پژوهشگران زیادی به این موضوع نظر داشته اند و روش های پارامتری و ناپارامتری گوناگونی را برای اندازه گیری و ارزیابی عملکرد توسعه داده اند. از جمله پرکاربردترین این روش ها، تکنیک تحلیل پوششی داده ها می باشد که در سال 1978 توسط چارنز و همکاران معرفی گردید. این تکنیک که یک روش ناپارامتری است، با در نظر گرفتن وزن هایی برای ورودی ها و خروجی ها به محاسبه کارایی واحدهای تصمیم گیری هم جنس که چندین ورودی را دریافت و چندین خروجی را تولید می کنند، می پردازد. در این روش کارایی هر یک از واحدها بطور مجزا حداکثر می شود که این امر باعث می شود که وزن های ورودی ها و خروجی ها از واحدی دیگر تغییر یابد. این انعطاف پذیری در وزن های ورودی و خروجی مقایسه واحدها برمبنا و پایه ای مشترک را تهدید می کند از این رو از جمله مباحثی که برای پاسخگویی به این ضعف تحلیل پوششی داده ها مطرح گردیده است، بحث اوزان مشترک می باشد که محاسبه وزن های یکسان برای ورودی و خروجی مشابه واحدهای تصمیم گیری امکان مقایسه برمبنا و پایه ای مشترک را فراهم می کند. در این پژوهش به منظور محاسبه اوزان مشترک و محاسبه کارایی واحدهای تصمیم گیری بر اساس اوزان مشترک مدلی ارایه می شود، که یک مدل خطی می باشد. در ادامه، اعتبارسنجی مدل پیشنهادی را با چندین مدل ارایه شده در حوزه اوزان مشترک مورد بررسی قرار می دهیم. سپس مدل پیشنهادی را در حوزه خدمات شهری و محیط زیست مناطق 22 گانه شهرداری تهران بکار می بریم.

ارزیابی عملکرد، تحلیل پوششی داده ها، اوزان مشترک، شهرداری تهران