حسین یزدانی - کارشناسارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)
رسول نظری - استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)

پژوهش حاضر با هدف محیط شناسی راهبردی گردشگری ورزشی شهر اصفهان بر اساس مدل STEEPV انجام گردید. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعهی آماری این تحقیق شامل کلیهی اعضاء هییت علمی و دانشجویان دانشکده علوم ورزشی و گردشگری، مدیران دفاتر مسافرتی، کارشناسان مربوطه در سازمان ها و ادارات: ورزش و جوانان، شهرداری، جهانگردی و میراث فرهنگی شهر اصفهان و اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان بودند. تعداد جامعه آماری مورد نظر 483 نفر گزارش شده اند که با توجه به فرمول کوکران تعداد 215 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور تحلیل و تجزیه کمی اطلاعات و همچنین دستیابی دقیقتر به اطلاعات در مورد تایید چارچوب با توجه به تحقیقات و مطالعات کتابخانهای و اینترنتی پرسشنامه در دو بخش برای بررسی عوامل در اختیار (نقاط ضعف و قوت) و عوامل خارج از اختیار (فرصت و تهدید) گردشگری ورزشی شهر اصفهان با استفاده از نظرات اساتید طراحی و توزیع گردید. پس از تایید روایی صوری پرسشنامهها توسط متخصصین، برای تجزیه و تحلیل یافتههای این تحقیق از آزمون رتبهبندی فریدمن استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که مهمترین استراتژیها در ابعاد اجتماعی: افزایش سهم گردشگری ورزشی در اوقات فراغت مردم با توجه به علاقه آنان به گردشگری ورزشی؛ فناورانه: استفاده از قابلیت های فضای مجازی در توسعه گردشگری ورزشی؛ اقتصادی: سعی در جهت افزایش سرمایه گذاری در گردشگری ورزشی؛بوم شناسی: توسعه گردشگری ورزشی در جهت بهبود وضعیت محیط زیست؛ سیاسی: تلاش در جهت بهبود وضعیت در مجامع بین المللی و ارزش ها: استفاده از فرهنگ و هویت شهر جهت افزایش انگیزه ورزشکاران در گردشگری ورزشی است.

محیط شناسی راهبردی، گردشگری ورزشی، مدل STEEPV