محسن اسفندیاری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی هسته ای-راکتور
کامران سپانلو - سازمان انرژی اتمی ایران، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
غلامرضا جهانفرنیا - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی هسته ای-راکتور
احسان ظریفی - سازمان انرژی اتمی ایران، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای

تجزیه و تحلیل حوادث یکی از مهمترین و پیچیده ترین فرآیندها در ارزیابی ایمنی تاسیسات هستهای خصوصا نیروگاههای هستهای میباشد. در یک حادثه نیروگاه هستهای در صورتی که سیستمهای ایمنی ذاتی و پیشبینی شده نتوانند به موقع حادثه را کنترل نمایند ممکن است با افزایش ناگهانی دمای قلب، سناریوی ذوب قلب آغاز گردد و آسیب جبران ناپذیری را بر محیط وارد نماید. بنابراین تحلیل حوادث مختلف و بررسی رفتار گذرای رآکتور در طی آن جهت پیش بینی تمهیدات لازم برای کنترل آن و ارایه دستورالعمل مقابله با شرایط اضطراری نیروگاه، امری بسیار ضروری است. از آنجایی بررسی حوادث هسته ای و تجزیه و تحلیل ایمنی تا کنون با دو روش رویکرد قطعی و رویکرد احتمالاتی بصورت جداگانه مورد بررسی قرار میگرفت. در این مقاله اهمیت تلفیق دو رویکرد جهت آنالیز بهتر و جامعتر حوادث مورد بررسی قرار گرفته است..

رویکرد قطعی رویکرد قطعی، رویکرد احتمالاتی رویکرد احتمالاتی، ریسک، حوادث هسته ای هسته ای