محمدصادق صفوت - نویسنده مسوول دکترای حرفه ای پزشکی مدرس دانشگاه پیام نور پزشک زندان
امیرحسین احمدی - کارشناس ارشدروان شناسی عمومی مدرس دانشگاه روان شناس زندان
محمود گندمکار - کارشناس روانشناسی
ایوب خرمدل - دانشجوی کارشناس ارشد مدیریت مالی

هدف:مداخلات روان شناختی می تواند به واسطه ایجادتغییرات جسمانی،روانی،اجتماعی وفرهنگی دربهبودخودکارآمدی وکاهش پرخاشگری زندانیان معتادبه آمفتامین سهم به سزایی داشته باشد.پژوهش حاضرباهدف اثربخشی مشاوره گروهی برخودکارآمدی وپرخاشگری درزندانیان معتادبه آمفتامین درزندان شهرستان داراب انجام شده است.روش:این پژوهش به صورت آزمایشی باپیش آزمون،پس آزمون وپیگیری همراه باگروه گواه انجام شده است.آزمودنی های پژوهش شامل30نفرازتعداد150نفرزندانی که استعمال آمفتامین داشتندبه صورت تصادفی ساده انتخاب شدند.(گروه آزمایش15نفر-گروه گواه15نفر)برای جمع آوری داده هاازپرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرروآدامزومقیاس پرخاشگری باس ودورکی(1975(استفاده شد.پایایی ابزارها باروش محاسبه ضریب آلفای کرونباخ احراز گردید.مشاوره گروهی طی3ماه هرهفته به مدت60دقیقه برروی آزمودنی های گروه آزمایش انجام شدودراین فاصله گروه گواه برای انجام مداخله روان شناختی درلیست انتظارقرارگرفت.یافته ها:نتایج تحلیل آماری نشان دادکه بین نمرات آزمودنی هادرمقیاس های خودکارآمدی وپرخاشگری تفاوت معناداروجوددارد.نتیجه گیری:باتوجه به یافته ها می توان گفت که مشاوره گروهی باعث افزایش خودکارآمدی وکاهش پرخاشگری درزندانیان معتادبه آمفتامین می شود.

مشاوره گروهی،خودکارامدی،پرخاشگری،آمفتامین