سجاد زارع مویدی
محمدحسن صیف

هدف پژوهش حاضر ارایه کابرد یادگیری از طریق تلفن همراه در اثر بخشی یادگیری دانشجویان بود. این پژوهش از احاظ هدف، یک پژوهش کاربردی و از بعد جمع آوری اطلاعات، مطالعه ای توصیفی و از نوع پیمایشی است.جامعه آماری مورد مطالعه کلیه دانشجویان دانشگاه دولتی شیراز میباشند. از انجا که آمار دقیقی در اختیار محقق نبود به منظور تعیین نمونه ی آماری از جدول تعیین حجم نمونه کوکران در شرایط نامشخص و به روش تصادفی ساده تعداد 384 نفر برآورد شد در این پژوهش از سه پرسش نامه، یک پرسش نامه مشخصات فردی (سن، وضعیت تاهل،تحصیلات و....)، دو پرسش نامه یادگیری از طریق تلفن همراه زمانی(1391 (نوشته شده است استفاده گردید که شامل 24 سوال سوال می باشد؛ و برای اندازه گیری اثر بخشی یادگیری از پرسش نامه شفیعا(1388 (استفاده شد برای اطمینان از روایی صوری و محتوایی سوالات، از نظرات چندین نفر از اساتید که در زمینه تخصص داشتند استفاده شد. همچنین اعتبار سازه پرسش نامه مذکور نیز توسط آزمون بارتلت و KMO مورد تایید قرار گرفت. و نهایتا پایایی پرسش نامه با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری یافتهها از روش آماری توصیفی(شاخصهای فراوانی ، میانگین، انحرا معیار) و در بخش آمار استباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر )استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد یادگیری از طریق تلفن همراه با ضریب تاثیر 72/0 بر اثر بخشی یادگیری دانشجویان اثر می گذارد.

تلفن همراه، اثر بخشی، دانشجویان