مرتضی خسروی - دانش آموخته کارشناسی مهندسی صنایع، دانشگاه تبریز
وحید سعیدنهایی - عضو هیات علمی مهندسی صنایع، دانشگاه تبریز
مریم محرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه تهران

یکی از تکنیک های نظاممند و روشمند برای نوآوری و حل مساله نظریه حل ابداعی مسیله یا به بیان دیگر نوآوری نظام یافته (TRIZ) می باشد. دانش RTIZ با شناسایی تناقض های موجود در سیستم، روشهایی را در دسترس قرارمی دهد که باعث حل این تناقض ها به شیوه ای نظام مند می شود. با این حال مبین و مشخص است که اگر مساله ای به درستی تعریف و بیان شده باشد، نیمی از مراحل حل خود را طی کرده است. به همین خاطر است که برای پیاده سازی روش TRIZ نیز ابتدا باید مساله به صورت دقیق تعریف شده باشد. روش نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان یا RCM نیز متشکل از چند مرحله ی نظام مند و پرسش های اساسی می باشد. این مراحل در RCM باعث می شود که شناخت بهتر و دقیق تری نسبت به مساله ی نگهداری و تعمیرات و انتخاب بهترین تکنیک مناسب، به وجود آید. در این مقاله، ارتباط های دو تکنیک TRIZ و RCM بررسی که منجر به شناخت دقیق تر مساله می شود و نقاط اشتراک و قابل پیوند این دو تکنیک مورد بررسی قرار می گیرد. این بهبود در شناخت و همچنین بهبود در RCM، می تواند منجر به کاهش زمان پاسخگویی به خرابی ها و افزایش پایایی سیستم ها شود که از پیامد آنها می توان افزایش قابلیت اطمینان سیستم ها را ذکر کرد.

نوآوری نظام یافته، RCM, TRIZ