اولین گزارش تورم سرخرگ آئورت همراه با تخریب دیواره آن همزمان با ابتلاء عقده لنفی مدیاستینال به شبه سل در گوسفند

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,775

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC15_424

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387

چکیده مقاله:

لنفادنیت کازئوس ( بیماری شبه سل گوسفندی ) بیماری باکتریایی مزمن گوسفند و بز می باشد که عمدتا " عقده های لنفی پیش کتفی و گاهی مدیاستینال را در گیر می کند . در انسان آنوریسم آئورت سینه ای به علت گسترش عفونت سلی از بافت ریه یا عقده های لنفی مدیاستینال، تهاجم موضعی قارچ هایی آسپرژیلوس و مراحل پیشرفته سیفلیس گزارش گردیده است . تاکنون گزارشی از تخریب دیواره آئورت ناشی از ابتلاء عقده های لنفی مدیاستینال به شبه سل در سطح دنیا وجود ندارد . در آذر ماه 1385 ، یک رأس گوسفند نر بالغ از نژاد بومی برای اهداف آموزشی در بخش کالبدگشایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز کالبدگشایی گردید . بر اساس سابقه و معاینه قبل از کشتار علائم بیماری در حیوان مذکور وجود نداشت . پس از کالبدگشایی، آلودگی شدید ریه به کیست های هیداتیک و آلودگی شدید مری و دیافراگم به سارکوسیست مشهود بود . قسمت خلفی عقده های لنفی مدیاستینال متورم، بزرگ و به یک توده سفت به ابعاد 3/5×5/5×8 سانتی متر تبدیل شده بود. پس از برش دادن، کپسول همبندی به ضخامت حدود 2 میلی متر توده مذکور را احاطه کرده و درون آن از اکسودای چرکی مایل به سبز با قوام پنیری خشک و کدر که به صورت دوایر متحدالمرکز آرایش یافته بودند انباشته شده بود . در محل اتصال توده به آئورت، دیواره آئورت بخصوص لایه های ادوانتیس و مدیا تخریب شده و سطح داخلی آئورت در آن ناحیه ناصاف و در آن ضایعه ای به شکل بیضی به ابعاد 1/2×1/3 سانتی متر و به رنگ قرمز قهوه ای مشاهده گردید که حاکی از رشد بافت جوانه ای در سطح انتیمای رگ و ایجاد آندآرتریت وجتاتیو بود . لام مستقیم و از اکسودای چرکی داخل عقده لنفی و برای رنگ آمیزی گرم، گیمسا و زیل نیلسن تهیه و برای جستجوی باکتری های هوازی، بی هوازی و مایکوباکتریوم کشت داده شد . بر اساس نتایج بدست آمده آلودگی به مایکوباکتریوم مردود بود و از کشت باکتری آرکانوباکتر ( کورینه باکتریوم ) سودوتوبرکلوزیس به طور خالص جدا گردید .

نویسندگان

غلامعلی مقدم

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز

جواد اشرفی هلان

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز

محمد طلوعی

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز

منصور یوسف خانی

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز