کنترل ارتعاشات ابزار بورینگ داخلتراش با استفاده از عملگر الکترومغناطیسی

فرآیند داخل تراشی به دلیل نسبت طول به قطر بالای ابزار و در نتیجه انعطاف پذیری بالای آن، بسیار مستعد ارتعاشات اجباری و یا ارتعاشات خود برانگیخته (چتر) می باشد. این ارتعاشات منجر به کاهش کیفیت سطح، مشکلات تغییرات ابعاد هندسی و شکستگی ابزار می شود و در مجموع مهمترین محدودیت تولید می باشد. در این پژوهش به معرفی نحوه کنترل فعال ارتعاشات ابزار بورینگ داخل تراش با استفاده از عملگرهای الکترومغناطیسی پرداخته شده است. طراحی بستر آزمایش به نحوی صورت گرفته است که بتوان در راستای شعاعی ارتعاشات را کنترل نمود. سنسور مورد استفاده در این پژوهش جهت استفاده در کنترل پسخور، امپدانس هد پیزوالکتریک است که به صورت همزمان قابلیت اندازه گیری شتاب و نیرو را دارا می باشد. در این پژوهش ابتدا با استفاده از آزمون مودال مشخصات دینامیکی ابزار بورینگ بدست آمده است. سپس با استفاده از تحریک سینوسی جاروبی تابع تبدیل عملگر شناسایی شده است. در فرآیند شناسایی عملگر مشخص گردید که تابع تبدیل عملگر غیرکمینه فاز می باشد. با توجه به ویژگی های دینامیکی توابع غیرکمینه فاز، از پسخور مثبت در کنترل ارتعاشات توسط عملگر استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که عملگر عملکرد خوبی در کاهش ارتعاشات و افزایش میرایی و در نتیجه مقاومت در برابر ارتعاشات چتر دارا می باشد

کلیدواژه ها:

کنترل ارتعاشات ، ابزار بورینگ داخل تراش ، عملگر الکترومغناطیسی ، سیستم غیر کمینه فاز ، پسخور مثبت