شیوا شیخ فرشی - دانشجوی کارشناسی شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان
سارینا اردوانی - دانشجوی کارشناسی شهرسازی، دانشگاه مازندران

حضور زنان در شهر، به عنوان بخش مهمی از جامعه، تاثیر بسزایی در توسعه عدالت اجتماعی و حضورپذیری فضاهای شهری دارد. اما محدودیت ها و نابرابریهای اجتماعی ناشی از شرایط کالبدی نامناسب شهرها و فضاهای همگانی،ضرورت و اهمیت برنامه ریزی برای این گروه جنسی آسیب پذیر را ایجاب می کند.از این رو توجه به فراغت زنان، به عنوان یکی از نیازهای فطری انسان، با در نظر گرفتن ویژگی های جنسیتی، میتواند در ارتقای سطح فعالیت و حضور آنان در جامعه موثر واقع گردد.پژوهش حاضر به بررسی چگونگی گذران اوقات فراغت در بین زنان منطقه 6 شهر اصفهان پرداخته و اهداف آن، تبیین معیارها و شاخص های موثر بر حضور زنان در فضاهای شهری فراغتی و چگونگی ایجاد بستری مناسب برای فعالیت و استفاده زنان از این گونه فضاها،به عنوان یکی از عوامل مهم و موثر بر افزایش سطح سرزندگی و حضورپذیری در فضاهای شهری است. پژوهش میدانی بوده و ابزار گرداوری داده، پرسش نامه و مصاحبه شفاهی می باشد که با استفاده از تحلیل های آماری و نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفته اند .جامعه آماری متشکل است از 80 نفر از زنان ساکن منطقه 6 اصفهان که در گروه های سنی 25-15، 35-26، 50-36 طبقه بندی شده اند.نتایج بدست آمده حاکی از آن است که 64% زنان شهر اصفهان، فضاهای فراغتی از قبیل مراکز و محورهای تجاری-تاریخی،پاساژها و بازارها و رستوران ها و کافی شاپ ها را بر دیگر فضاها ترجیح می دهند و در بین عوامل موثر بر گزینش اینگونه فضاها، 3 عامل امنیت، دسترسی به خدمات و امکانات و آسایش اقلیمی را به ترتیب از موثرترین عوامل می دانند.با توجه به نتایج حاصل، افزایش سطح امنیت فضاهای سبز و پیاده راه ها، ارایه خدمات شهری، و طراحی فضاهای شهری فراغتی متناسب با بستر و ویژگی های زیست محیطی،از راهکارهای افزایش حضور و استفاده زنان از فضا و در نتیجه افزایش سرزندگی و عدالت اجتماعی- جنسیتی در جامعه است.

زنان، فضای فراغتی، حضورپذیری، زندگی شهری، عدالت اجتماعی، امنیت