بررسی جامعه شناختی رویکردهای جنسیتی در فضای شهری (مطالعه موردی مسایل زنان در پارک های منطقه 4 شهرداری تهران)

شواهد بسیاری در حوزه های مختلف پژوهش دانشگاهی در دست است که نشان می دهد زنان و مردان، فضای زندگی خود را به شکلی متفاوت از یکدیگر درک و تجربه می کنند و به کار می برند. فضاهای زندگی شهری امروز به محیط مردانه بیشتر نزدیک اند و تحقیقات و تجربیات بشری نشان داده است که زنان از شرایط نامساعد محیط های ساخته شده، رنج می برند. شناسایی نیازهای زنان در فضای شهری گامی مهم در جهت حضورپذیری این افراد در فضاهای شهری است. این مقاله رویکردهای جنسیتی در فضای شهری را، با تمرکز بر فضای پارک های (منطقه 4 شهرداری) به عنوان فضای عمومی مطرح و مورد بررسی قرار داده است. پارک ها یکی از مراکز مهم فضای شهری هستند که علاوه بر جنبه بهداشتی و روانی، در توسعه پایدار شهری و بهبود کیفیت زندگی اهمیت بسزایی دارند. هدف از این تحقیق بررسی نیازها و مشکلات زنان در پارک های منطقه 4 شهرداری می باشد. در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده که بین 400 زن به عنوان حجم نمونه از جامعه آماری زنان بالای 20 سال ساکن منطقه 4 شهرداری تهران، توزیع شده است. سپس پرسشنامه ها با نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفتند. در کنار ابزار پرسشنامه از مشاهده نیز استفاده شده است. نتایج حاصل از داده ها نشان میدهد که هرسه فرضیه با متغیرهای امنیت، طراحی و معماری و تفکیک جنسیتی مورد تایید قرار گرفته اند. با توجه به نتایج به دست آمده زنان از امنیت کافی در پارک ها برخوردار نیستند، در طراحی و معماری پارک ها به ویژگی های زنان توجه نشده است، فرهنگ حاکم جامعه و بخصوص پوشش بانوان محدودیت هایی را برای آنها در استفاده از امکانات پارک بوجود آورده است و همچنین زنان ساکن منطقه 4 به دلیل دوری راه به پارک بانوان دسترسی مناسبی ندارند و بسیار مایلند در منطقه سکونت خود پارک بانوان احداث شود و یا قسمتی از پارک ها به خانم ها اختصاص داده شود.

کلیدواژه ها:

جنسیت ، پارک ، زنان ، معماری ، فضای شهری