ارتباط میزان رضایت زناشویی و نگرش های عشق در خانواده های شهری (مطالعه موردی: شهرستان شهریار)

مقدمه و هدف: رضایت زناشویی یکی از مفاهیمی است که در چند سال اخیر توجه خاصی به آن شده و به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی سطح سلامتی جامعه محسوب می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه ی میزان رضایت زناشویی و نگرشهای عشق در زوج های شهری( و به طور خاص شهرستان شهریار) می باشد. مواد و روشها: جامعه پژوهش حاضر شامل زوجهای که در شهرک ثامن در شهر فردوسیه - شهرستان شهریار ساکن می باشند. نمونه ی مورد مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی متشکل از تعداد 150 نفر زن و مرد انتخاب و برای سنجش آزمودنی ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی (Enrich) و مقیاس نگرشهای مربوط به عشق (LAS) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی از جمله رگرسیون و همبستگی استفاده شد.یافته ها و نتایج: یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین رضایت زناشویی و مقیاس نگرش عشق 27/. همبستگی وجود دارد و یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون نشان می دهد که با اضافه شدن استورگ به آن به 0/145 می رسد که در سطح (p≤0/01) معنا دار می باشد.