اهداف و کارکردهای مجسمسازی و تصویربخشی در سیره تعلیمی تربیتی معصومین

پیامبران و امامان در راستای رسالت تعلیمی و تربیتی خود از تمام شیوه های معقول، محسوس، عاطفی و حماسی بهره بردند. یکی از شیوههای محسوس، مجسمسازی و تصویربخشی است. مقصود آنان از این عملکرد، تامین سیر اهدافی معین بوده که با فراگیری پیام آغاز شده و سپس با تحصیل رهآورد آن که تزکیه است ادامه یافته و در نهایت با رستگاری انسان خاتمه مییابد. بنا بر پژوهش صورت گرفته در آموزه های روایی و گزارههای تاریخی، برای انتقال پیام با استفاده از این شیوه، کارکردهایی لحاظ شده که عبارت است از: تشبیه و تقریب به ذهن، تعظیم و تقدیس اشخاص و اعمال، تذکیر و تصحیح رفتار، تشویق و تایید رفتار، تنبیه و توبیخ اشخاص، تخویف و تحذیر نفوس، تعدیل و تنظیم روابط اجتماعی، ترویج و تکثیر دیداری، تنظیف و تامین آراستگی، ترسیم و تعلیم آموزه- های کاربردی. در نتیجه، زوایای سیره معصومان در استفاده از تمام ظرفیت های محیطی در تعلیم و تربیت جامعه درکپذیر بوده و قابل الگوبرداری برای تمام مبلغان دین، معلمان و اساتید علوم انسانی است.

کلیدواژه ها:

سیره معصومان ، تعلیم و تربیت ، مجسمسازی ، تصویربخشی