بررسی رابطه منبع کنترل و تاب آوری بین زنان متقاضی طلاق و غیرمتقاضی طلاق شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی و مقایسه رابطه تاب آوری و منبع کنترل بین زنان متقاضی طلاق و غیر متقاضیطلاق شهر تهران و روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی زنان متقاضی طلاق که بهدادگاه های قضایی خانواده شماره 1 و 2 تهران مراجعه کرده بودند و زنان غیرمتقاضی طلاقی که تا زمان انجام پژوهش،متقاضی طلاق نبودند، تشکیل داده است. از این جامعه، 120 نفر با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوریداده ها از مقیاس منبع کنترل راتر (1996) و مقیاس تاب آوری کارنر و دیویدسون (2003)، استفاد شد. داده ها با روشضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین منبع کنترل بیرونییو تاب آوری رابطه منفی معناداری وجود دارد و این رابطه در زنان متقاضی طلاق بیشتر بود. دیگر یافته این پژوهش نشانداد که منبع کنترل می تواند تاب آوری را پیش بینی کند. بنابراین با درنظر گرفتن منبع کنترل به عنوان متغیر پیش بینییکننده، می توان میزان تاب آوری را در زنان شناسایی کرد. به امید آنکه با انجام این مهم بتوان در راستای توجه هر چهبیشتر به ارتقاء تاب آوری زنان کوشید که به تبع آن، کاهش ناسازگاری زناشویی و در نهایت کاستن از پدیده طلاق راشاهد بود.

کلیدواژه ها:

زنان ، تاب آوری ، منبع کنترل ، متقاضی طلاق ، غیرمتقاضی طلاق