بررسی رابطه بین شاخص توسعه انسانی با شاخص های سلامت در منتخبی از کشورهای در حال توسعه

اگر توسعه را فرآیندی اقتصادی اجتماعی بدانیم، آنگاه علاوه بر مولفه های اقتصادی مانند رشد اقتصادی، توجه به جنبه های اجتماعی توسعه نظیر سلامت و نابرابری درآمد و نیز روابط بین این مولفه ها ضروری است. در واقع می توان گفت که مقوله های توسعه اقتصادی، نابرابری درآمدی و سلامت با یکدیگر تعامل نزدیک دارند، به طوری که با توسعه اقتصادی و کاهش نابرابری درآمدی، درآمد قابل دسترس افراد و خانوارها افزایش یافته و از این طریق سلامت افراد جامعه تامین و ارتقا می یابد و از طرف دیگر، افزایش سلامت افراد جامعه زمینه های لازم برای توسعه اقتصادی جامعه را فراهم می آورد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین شاخص توسعه انسانی و نرخ باسوادی بزرگسالان با امید به زندگی در بدو تولد (شاخصی از سلامت) در منتخبی از 90 کشور در حال توسعه با استفاده از داده های مقطعی و الگوهای حداقل مربعات معمولی ( OLS ) می باشد. نتایج حاکی از آن است شاخص توسعه انسانی و نرخ باسوادی بزرگسالان رابطه مثبت و معناداری با امید به زندگی در بدو تولد دارد.

کلیدواژه ها:

شاخص توسعه انسانی ، امید به زندگی در بدو تولد داده های مقطعی ، الگوی حداقل مربعات معمولی (OLS)