کامران سلیمانی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید چمران اهواز
غلامرضا کریمی فرد - دانشیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد داروندی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسالمی کرمانشاه.
زهرا شیرزادی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه

واژه مقاومت و پایداری همواره با ظلم ستیزی عجین شده است و آن را تداعی می کند. اگرچه ادبیات پایداری در طول تاریخ پیشینه ای طولانی دارد ولی گسترش ظلم و بی عدالتی و تقویت انگیزه ی دفاع از حق در شکل گیری و احیای آن نقش داشته است. از این رو، ادبیات پایداری اختصاص به سرزمین خاصی ندارد. در هنگامه نبرد، شاعران که ادراکات فراحسی قوی تری دارند؛ با تلاشی گسترده به سرودن شعرهای مهیج و تحری احساسات خفته مردم مبادرت می ورزند که افزون بر تاثیر گذاری در حوادث و رویدادها به سود مردم سرزمینشان، آثار ادبی ماندگاری از خود بر جای می گذارند. یکی از شاعران عرب در عرصه شعر پایداری، محمد الفیتوری است. این پژوهش، ضمن معرفی یکی از شاعران برجسته و چهره های شاخص ادبیات مقاومت آفریقا، یعنی محمد الفیتوری و اشعار انقلابی او، تلاش دارد به جلوه های گوناگون مقاومت، ظلم ستیزی و دفاع از وطن در اشعار این شاعر بپردازد. عشق به سرزمین مادری (سودان)، توجه به فلسطین، اسطوره مقاومت، آزادیخواهی و پایداری در برابر ظلم، خوش بینی و ایجاد امید و مبارزه با بی هویتی و غفلت مردم، از مهم ترین جلوه های ادبیات پایداری در شعر اوست. دراین نوشتار هدف این تحقیق آن است تا با تبیین این مرلفه ها، به معرفی افکار محمد الفیتوری به عنوان یک شاعر متعهد در عرصه ادبیات پایداری پرداخته شود.

محمد الفیتوری، جلوه های ادبیات پایداری، شعر عاصر عرب