تراوش پروتئین ترشحی جدید شبیه سیستاتین به وسیله مرحله درون سلولی ترشینلا اسپیرالیس دراسب

پروتئین های تراوشی - دفع فضولات انگل های نماتودی جالب توجه هستند زیرا آنها در میان رویه انگل میزبان عمل می کنند و احتمالاً نقش مهمی در انگل شناسی دارند . بعلاوه پروتئین نماتودهای درون سلولی از قبیل ترشینلا اسپیرالیس ممکن است نمود ژن در سلول میزبان را تنظیم کنند . در اینجا یک پروتئین ترشحی جدید شبیه سیستاتین را از لیسه های ماهیچه L1 کرم ترشینلااسپیرالیس جداسازی و نشان می دهد که پروتئین MCD-1 حاوی 3 حوزه شبیه سیتاتین تکرای می باشد و آنالیز ساختار ژن mcd-1 نشان می دهد که حوزه تکراری از تکثیر ژن پیش گونه سیتاتین منشاء می گیرد . سیتاتین ها گروه متنوعی از بازدارنده های پروتئاز سیستئین هستند و بازدارنده های ترشحی توسط نماتودهای انگلی فاکتور های مهم تنظیم کننده ایمنی هستند و ابرتیره سیستاتین شامل پروتئین های شبیه سیستاتین است که هیچ فعالیت بازدارندگی پروتئاز سیستئین ند ارند . پروتئین MCD-1 بازترکیبی که به صورت پروتئین پیوندGST در ایشرشیاکولی می باشد نمی تواند از پاپائین در آزمایشگاه جلوگیری کند که حاکی از این مطلب است که پروتئین کرم ترشین یک عضو جدیدی از پروتئین های مرتبط با سیستاتین غیربازدارنده می باشد . MCD-1 ترشحی از کرم ترشین به صورت شکلهای مشابه با وزن مولکولی کم و زیاد وجود دارند و پروتئین MCD-1 بازترکیبی ترشحی به وسیله سلولهای Hela دستخو ش فرآیند وابسته به pH قرار می گیرند که ممکن است منجر به آزاد شدن حوزه های شبیه سیستاتین جداگانه شود . بعلاوه نمود ژن mcd-1 بطور زیاد محدود به مراحل بین سلولی با بالاترین مقادیر نمود در کرمهای بالغ شده و احتمالاً نقش عمده پروتئین در طول مرحله داخلی روده ای عفونت های کرم ترشین می باشد .