رابطه سلامت جسمی و روانی پرستاران با عملکرد بالینی آنها در بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان

سلامت جسمی و روانی یکی از معیارهای اساسی برای زندگی سالم بوده و از ابعاد کیفیت زندگی می باشد. کیفیت زندگی بر نحوه رفتار و عملکرد افراد تاثیر می گذارد. در مشاغلی مانند پرستاری که نیاز به صبر و حوصله فراوان دارد، داشتن روحیه و جسمی سالم نقش موثرتری بر عملکرد بالینی پرستاران ایفا می کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رابطه سلامت جسمی و روانی پرستاران با عملکرد بالینی آنها در بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل پرستاران بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان بوده که تعداد 191 نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده می باشد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های سلامت روانی و سلامت جسمانی متعلق به پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و خودکارآمدی عملکرد بالینی پرستاران چراغی و همکاران ( 1388 ) می باشد. ضریب آلفای محاسبه شده برای پرسشنامه سلامت روانی، سلامت جسمانی و عملکرد بالینی به ترتیب برابر 0/80، 0/81 و 0/87 می باشد که پایایی بالایی را نشان می دهد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که: بین سلامت جسمی و سلامت روانی پرستاران با عملکرد بالینی آنها در بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، سلامت جسمی ، عملکرد بالینی ، عملکرد شغلی