بتول پرگر - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری

پژوهش حاضر به بررسی حسابداری شرکت های تعاونی و قوانین آن می پردازد. شرکت تعاونی دستگاهی است که قانونا دارای شخصیت حقوقی بوده و هدف از تشکیل آن پیروی از یک هدف مشترک برای کلیه اعضاء است یعنی دستگاهی است که درآن بیشتر به اعضاء وخدمات آن توجه می شود تا به سرمایه آنان. براساس قانون تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، تعاونی به دو دسته اصلی ( 1) شرکت های تعاونی تولید و ( 2) شرکت های تعاونی توزیع تقسیم می شوند. موسسین شرکت های تعاونی نیز مانند سایر شرکت های تجاری با تنظیم شرکت نامه، اساسنامه و تقاضانامه ثبت شرکت جهت تشکیل قانونی آن در اداره ثبت شرکت ها اقدامات اولیه را می نمایند اما قبلا باید مجوز لازم را از وزارت تعاون کسب نمایند. سهم اعضاء در تامین سرمایه شرکت های تعاونی برابر است مگر مجمع عمومی تصویب نماید که اعضا سهم بیشتری تادیه نمایند که در این صورت حداقل و حداکثر سهم ها باید در حدودی باشد که وزارت تعاون متناسب با نوع و تعداد اعضاء تعاونی ها تعیین می نماید. در شرکت های تعاونی شیوه ای از مالکیت وجود دارد که با مالکیت اشتراکی واجتماعی در نظام سوسیالیستی و مالکیت اجتماعی در نظام سرمایه داری تفاوت اساسی دارد بخاطر داشته باشید شرکت تعاونی هم سود می دهد و هم مازاد برگشتی را بین اعضاء تقسیم می کند.دراین مقاله کوشش شده تا ضمن توصیفاتی از شرکت تعاونی،برخی از مهمترین اصول آن که در واقع پایه و شالوده حسابداری و شکل گیری هر نوع شرکت تعاونی است به شکل پویا ودر وضعیت واقعی مورد بررسی قرار می گیرد.

حسابداری شرکت های تعاونی، قوانین تعاونی،سرمایه، سود