بررسی نقش و جایگاه قاعده لطف در تعلیم و تربیت

هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش و جایگاه قاعده لطف در تعلیم و تربیت می باشد. برای دستیابی به این هدف، از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شد. به صورتی که نخست، ضمن گذری بر قاعده لطف ، جایگاه قاعده لطف در تعلیم و تربیت بررسی شده و در آخر جمع بندی و نتیجه گیری لازم صورت گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که ، لطف و رحمت واسعه الهی نه تنها شامل حال انسان ها میشود بلکه سراسر عالم هستی و تمام موجودات را در بر گرفته است زیرا از یک طرف آفرینش جهان غرض و هدف معینی دارد و به گزاف و باطل نیست و از طرف دیگر خلقت موجودات به گونهای است که تمامی آثار و حرکات آنان مستند به هدایت الهی است و تمامی موجودات هر کدام به سوی کمالی که برای آنها در نظر گرفته شده است سیر میکنند و مطلوبی که برای رسیدن به آن تکاپو میکنند هدفی است که به خاطر آن خلق شده اند بنابراین آفرینش جهان هستی تمام در دایره لطف و رحمت بی پایان الهی قرار گرفته است و این خوان گسترده شده برای انسان و غیر انسان است. تعلیم و تربیت میبایست با عنایت به شرایطی که در انسان به واسطه لطف و عنایت خداوند وجود دارد به پرورش همه جانبه انسان پرداخته و او را به سوی کمال نهایی سوق بدهد

کلیدواژه ها:

قاعده لطف ، تعلیم و تربیت ، ایمان ، الطاف خاص ، هدایت تکوینی