خودبینی بزهکار و خود ناپسندی بزهدیده مسببی از حیث ظهور عوامل ایجاد مردم

این پژوهش بر پایه دو مبحث خودبینی که شخصیت بزهکار و عدم داشتن عزت نفس که حاکی از شخصیت بزهدیده است تقسیم و عمده ترین هدف پژوهش بررسی رفتارهای ست، که مقنن به صاحبان آن رفتارها بزهکار یا بزهدیده میگوید اختلال منشها دارای یک الگوی رفتاری نسبتا پایداری هستند، از مهمترین خصوصیات آن میتوان به تجاوز مداوم به حقوق دیگران اشاره کرد که خود دارای دو نوع اختلال نمایشی و خودشیفته می باشد. اختلالات شخصیتی هنگامی برچسب شان به فرد زده میشود که رفتاری ضد اجتماعی و حاکی از کج روی از او نمایش داده شود، دچارآمدگان به آشفتگی شخصیت خود شیفته، با احساس ژرف اهمیت شخصی، احساس های خودبزرگ بینی و به گونه ای کم مانند بودن نمایانند و در خور بازشناسی اند.نوروزها بیماری عصبی هستند که موجب بروز اختلال در اعمال روانی میگردد که فرد بر کیفیت حالات روانی خود واقف و معمولا دارای رفتارهای طبیعی می باشند علت های نوروزهای بزرگسالی، زمینه آمادگی های جسمی،علت های کاملا جسمی، تعارض های درونی، اختلال های دوران کودکی میباشد در پایان با توجه به اینکه بیماری های روانی و علل پیدایش آنها را شناسایی نمودیم، میزان تاثیر این بیماریها را بر روی جرم را هم در نظر گرفته و به آن پی بردیم که خودبینی، یکی از امراض روحی شناخته شده در علوم مختلف میباشد و زمینه های انحراف و کج روی را پدید می آورد که کج رفتاری به عنوان یک اخلاق پایدار شخصیت را تحت تاثیر قرار داده و باعث بروز رفتارهای بزهکارانه در روابط اجتماعی میشود.

کلیدواژه ها:

بزهدیده ، بزهکار ، خودبینی ، عزت نفس ، علل جرم