سعیده درویشی - کارشناسی ارشد مطالعات زنان، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
محمد اکبری - استادیار بخش علوم اجتماعی دانشگاه شهید باهنر کرمان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی کیفیت زندگی با حمایت اجتماعی در بین زنان باردار شهر نیریز بود. در این پژوهش که به روش پیمایش انجام شد، 300 نفر از زنان باردار شهر نیریز با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و با کمک ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس کیفیت زندگی SF36 و پرسشنامه ی محقق ساخته حمایت اجتماعی بود. اعتبار به شیوه ی محتوایی محرز شد و بالا بودن ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرها، حکایت از مطلوبیت پایایی ابزار پژوهش داشت. نتایج نشان داد کیفیت زندگی59/3 درصد زنان باردار در سطح مطلوبی است و 51/3 درصد آنان نیز از حمایت اجتماعی در حد مطلوب محرومند. بین کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی رابطه ی مستقیم و معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر با افزایش سطح حمایت در ابعاد عاطفی، مادی و اطلاعاتی به طور معنی داری کیفیت زندگی زنان باردار نیز در هر دو بعد جسمی و روانی بهبود مییابد. نتایج تحلیل رگرسیون برای کیفیت زندگی نشان داد حمایت مادی و حمایت عاطفی به ترتیب قویترین پیش بینی کننده هستند و حدود 21/5 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین نموده اند. بنابراین وظیفه ی برنامه ریزان مراقبتی و مسیولین است که با ایجاد تمهیداتی به بالا بردن هر چه بیشتر حمایت اجتماعی از زنان باردار و کمک به بهبود کیفیت زندگی آنان همت گمارند.

کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی، زنان باردار، شهرنیریز