بررسی مضامین قرآنی درآرمان شهرنظامی

در سراسر تاریخ، گرفتاری ها و سختی ها، نامردمی ها و نامرادی ها، انسان درمانده از خویش و در بند روزگار را به سوی شادزیستی و شادکامی بر بال شیرین خیال به آفرینش داستان و سرایش شعر و پرداخت فلسفه می کشانده است. یکی از آرزوهای دیرین بشر، دست یابی به شیوه ای از زیستن بوده است که زندگی او را با بهروزی و کام یابی قرین سازد. اندیشه آرمان شهری نیز آن بخش از اندیشه است که در طول تاریخ راه های برآوردن این آرزو را بررسی کرده است. در ایران، اندیشه آرمان شهری ریشه ای دیرینه دارد. این اندیشه در ایران باستان در قالب شهرهای اسطوره ای ورجمکرد و کنگ دژ نشان داده شده و در دوران اسلامی در عرصه های دین، حکمت و ادب خودنمایی کرده است. در میان گویندگان و شاعران، نظامی گنجوی نیز این شهر خوبان و نیک شهر را در اسکندرنامه اش به نحوی ترسیم کرده که منطبق بر آداب و روش ها و حکمت هایی است که ریشه در چهارچوب های دینی و قرآنی داشته است و باید دانست که مردم آرمان شهر او، برخلاف دیدگاه های دیگر، آگاه و آشنا به نیکی ها و بدی های نفس انسانی هستند؛ که اگر غیر از این باشد این نیک شهر تصور شدنی نیست. از این رو نیک شهر سخن سرای گنجه که منطبق بر قرآن و آموزه های آن است بیرون از ذهن نیز می تواند دست یافتنی باشد

کلیدواژه ها:

آرمان شهر ، قرآن ، نظامی ، اسکندرنامه