مروری بر اهمیت، کنترل و پیشگیری بیماری آنفلوانزا در انسان و پرندگان

در سال های گذشته شاهد همه گیری های گسترده ی بیماری آنفلوانزا در سراسر جهان بوده ایم. عوامل ایجادکننده ی این بیماری درپرندگان و انسان، جزء آنفلوانزا تیپ A محسوب می گردند. ویروس های آنفلوانزای پرندگان ) Avian Influenza ( با توانایی تغییراتژنتیکی، ممکن است با دیگر ویروس های آنفلوانزا از جمله گونه ی انسانی، ویروس های نوترکیب جدیدی را به وجود آورند که از زیرگروه های قابل انتقال به انسان می توان 1N5H ، 9N7H و 2N9H را نام برد. دو زیرگروه 9N7H و 1N5H مسیول برخی از بیماری های جدیبشر و مرگ و میر در سراسر جهان تا به امروز بوده اند ولی زیرگروه 2N9H آنفلوانزای پرندگان، ویروسی با بیماریزایی کم می باشد که درپرندگان خانگی اکثر کشورهای آسیایی، یافت شده است و همینطور گونه ی بومی کشور ما نیز محسوب می گردد. این زیرگروه ) 2N9H ) نقش قابل توجهی در ایجاد ویروس های نو ظهور آلوده کننده انسان، دارد و بیشترین درصد آلودگی به این ویروس، در افرادی با مشاغلمرتبط با پرندگان به ثبت رسیده است. پرندگان اهلی و وحشی به خصوص پرندگان مهاجر آبزی از مخازن و انتقال دهنده های اصلی آنفلوانزا در سراسر دنیا ) از جمله ایران( محسوب می گردند. در این مطالعه ضمن مروری بر تحقیقات انجام گرفته در زمینه ی آنفلوانزا)در ایران و برخی ازکشور ها( سعی در روشن نمودن بعضی از نکات حایز اهمیت این بیماری در انسان و پرندگان برای حفظ بهداشتعمومی و پیش گیری از شیوع همه گیری آن، داریم. زیرا ویروس های آنفلوانزای پرندگان از عوامل برجسته بیماری های مشترک بین انسان و جانوران مطرح هستند که به عنوان یک خطر مداوم، سلامت جمعیت های انسانی و حیوانی را تهدید می کنند

کلیدواژه ها:

آنفلوانزا ، تغییرات ژنتیکی ، همه گیری ، 2N9H