تحلیل زمانی مکانی بیماری سالک دراستان چهارمحال وبختیاری

بیماری سالک پوستی )لیشمانیوز( 1 از جمله بیماریهایی است که در مناطق گرمسیری دنیا گزارش شده است. ناقل این بیماری پشه خاکی به نام فلبوتوموس میباشد. خسارات روحی و روانی که این بیماری به علت جای زخم و جوش گاه و همچنین هزینه هایناشی از درمان دارد قابل توجه است؛ از آنجایی که استان چهارمحال و بختیاری جزء مناطق گرمسیری نمی باشد و دارای آمار نسبتا بالای مبتلایان به سالک می باشد، در این پژوهش قصد داریم به علت شیوع نسبتا زیاد این بیماری دراستان چهارمحال و بختیاری و تاثیربرخی از پارامترهای اقلیمی را برشیوع این بیماری مورد ارزیابی قرار دهیم . روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد که در این مطالعه آمار ثبت شده مربوط به مبتلایان به سالک در استان چهارمحال و -بختیاری در طی سال های 1387 - 1390 از مرکز بهداشت استان جمع آوری واستخراج شد. وبراساس آن نقشه های توزیع فضایی بیماری سالک به وسیله نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی) GIS ) تهیه شد. پس از آن به وسیله نرم افزار SPSS16 ارتباط بین اینبیماری با برخی پارامترهای اقلیمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : میزان شیوع سالک در استان چهارمحال وبختیاری از تراکم یکسانی برخوردار نبود و در شهرستان شهرکرد، فارسان و لردگاناز شیوع بیشتری نسبت به سایر شهرستان ها برخوردار بود و شهرستانهای بروجن و اردل جزء مناطق کم خطر بودند. همچنین پارامترهای اقلیمی بر روی تشدید این بیماری جزء عوامل تاثیر گذار محسوب می شدند به طوری که کاهش دما، افزایش بارش و رطوبتباعث افزایش این بیماری می شدند. این مسیله )به دلیل وجود دوره کمون بیماری( برخلاف روال معمول است؛ این تاخیر زمانی به دلیلدوره کمون باعث میشود که بین فصل فعالیت پشه خاکی و فصل بروز علایم بیماری از نظر تعداد موارد بروز تفاوت وجود داشته باشد؛ یعنی در فصل گرم سال تعداد موارد بروز پایین و پس از طی دوره کمون بیماری موارد بروز بالا میرودنتیجه گیری: ارتباط معنا داری بین افزایش بیماری سالک با پارامترهای دما، بارش و رطوبت وجود دارد که بیانگر این موضوع می باشد که عوامل محیطی بر بروز یا شیوع بیماری ها تاثیرگذار می باشد

کلیدواژه ها:

استان چهارمحال و بختیاری ، سالک ، اقلیم ، نرم افزار GIS و SPSS