امیرعباس محی الدین - (D.V.M.T) ، دامپزشک بخش خصوصی

طبق بررسی های صورت گرفته لنگش به عنوان سومین عامل حذف گاو پس از مشکلات ناباروری و ورم پستان در نظر گرفته شده است . شاید این نکته در برخی گله های شیری تغییر یابد و لنگش به عنوان دومین و یا حتی مهم ترین عامل حذف گاو شیری محسوب گردد . می توان لنگش را به سه بیماری مجزا تقسیم بندی کنیم که این سه بیماری اولیه عبارتند از : -1 لامینایتیس -2 فلگمون -3 درماتیت عوامل ایجاد کننده دو بیماری فلگمون و درماتیت در محیط دامداری و در بستر گاو وجود دارد و به عنوان مشکلات بهداشتی و مدیریت بستر قلمداد می شود . بیماری اول یا لامینایتیس یکی از مهم ترین بیماری های اندام حرکتی به خصوص در گاوهای شیری محسوب می شود این بیماری در سال های اخیر با توجه به افزایش تولید گله ها و متراکم تر شدن سیستم های مدیریتی جایگاهها و تغییر در ساختار بستر به صورت گسترده تری نمود پیدا کرده است . این بیماری در سه فرم قابل بررسی است : -1 فرم حاد -2 فرم تحت بالینی -3 فرم مزمن احتمال بروز فرم حاد به خصوص در گاوهای شکم اول و پس از زایمان بیشتر است . در این مرحله سم حیوان علائم بالینی خاصی نشان نمی دهد ولی خود حیوان علائم عمومی نشان می دهد . هر چند قرمز شدن ، گرم شدن و حساس شدن نوار تاجی سم از نکات قابل مشاهده می باشد . در فرم تحت بالینی عوارض مختلفی در ساختار سم اتفاق می افتد که قرمز شدن و یا زرد شدن کف سم و خط سفید از شایع ترین علائم بروز این فرم بیماری است . تخریش پاشنه ، زخم کف سم و زخم ناحیه خط سفید نیز از دیگر علائم این فرم بیماری می باشد . در فرم مزمن علائمی مثل پهن شدن و تغییرات واضح در شکل ظاهری سم مثل بلند شدن و چرخیدن سم قابل مشاهده است دیواره ی سم ممکن است انحنا یابد و قسمت نوک پنجه به سمت داخل بچرخد قسمت پاشنه از بین رفته به نظر می رسد .