تاثیر تاغ کاری بر میزان ترسیب کربن خاک در مناطق خشک

یکی از مهم ترین چالش ها در توسعه پایدار، تغییر اقلیم و افزایش گرمای جهانی است که اثرات منفی فراوانی بر روی اکوسیستم های خشکی و دریایی دارد. افزایش غلظت گازهای گلخانه ای و به ویژه دی اکسیدکربن علت اصلی این موضوع ذکر شده است. ترسیب کربن در خاک، ساده ترین و به لحاظ اقتصادی عملی ترین راهکار ممکن جهت کاهش کربن اتمسفری محسوب می گردد. مناطق خشک از پتانسیل بالایی برای جذب کربن اتمسفری و تعدیل تغییر اقلیم برخوردارند. جهت برآورد ترسیب کربن خاک گونههای تاغ کاشته شده و شاهد در منطقه زواره، نمونه برداری از خاک (در دو عمق 15-0 و 30-15 سانتیمتری) به صورت تصادفی- سیستماتیک انجام گرفت. کربن آلی خاک از روش والکی-بلک تعیین گردید. نتایج نشان داد کاشت گونه های تاغ در این منطقه منجر به افزایش ترسیب کربن به مقدار 7/7 تن در هکتار نسبت به منطقه شاهد اطراف شد که ارزش اقتصادی آن در کل مساحت منطقه دست کاشت زواره 5 میلیون دلار محاسبه گردید. به طور کلی می توان چنین نتیجه گیری نمود که گونه تاغ قابلیت ترسیب کربن خاک بالایی دارد و خاک مهم ترین مخزن کربن آلی در این مناطق می باشد. با توجه به نتایج این تحقیق ضروری است که اقدامات لازم در جهت افزایش پتانسیل ترسیب کربن در عرصه های مختلف کشور انجام گیرد تا ضمن پایدارتر کردن اکوسیستم، تغییرات اساسی را در مقابله با تغییر اقلیم ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

ترسیب کربن ، تاغ ، تغییر اقلیم ، خاک