فریبا مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
حیدر زارعی - استادیار گروه هیدرولوژی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
علی محمد آخوندعلی - استاد دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز

بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی سبب افت شدید سطح سفره و آلوده شدن این منبع حیاتی در اثر فعالیت های انسانی گردیده است. از این رو لازم است جهت کنترل و کاهش آلاینده های آب زیرزمینی آگاهی کاملی نسبت به نحوه توزیع و پراکندگی آلاینده ها در اختیار داشته باشیم. مطالعات صورت گرفته در این تحقیق بیان میدارد که آبخوان دشت اصفهان- برخوار به دلیل برداشت بیش از اندازه و استفاده ی بی رویه آب های زیرزمینی با کاهش سطح ایستابی و یا پیزومتریک مواجه است به گونه ای که بهره برداری های بعدی از آن ممنوع اعلام شده و نیازمند جبران این افت توسط استفاده از روش های تغذیه مصنوعی می باشد لذا با توجه به شرایط منطقه و فقدان آب سطحی کافی، لزوم استفاده از پساب بازیافتی محرز است و بررسی های انجام شده حاکی از آن است که استفاده از طرح تغذیه مصنوعی آبخوان می تواند، بعد از گذر از مراحل مختلف تصفیه علاوه بر افزایش تراز سطح ایستابی نسبت به حذف آلاینده های باقی مانده، به طور چشمگیری موثر واقع شود.نتایج نمونه های خروجی تصفیه خانه نشان داد که پساب مورد نظر در بسیاری از موارد مطابق استانداردهای تخلیه به چاه جاذب بوده است و قابلیت استفاده در تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی را دارا می باشد. هم چنین شایان ذکر است که آب های زیرزمینی می توانند با مکانیسم های خاص طبیعی (عبور پساب از ناحیهی اشباع و غیراشباع) فاضلاب احیاء شده و دیگر اشکال آب های سطحی را درون خود جای داده و در حین ذخیره سازی موجبات تصفیه ی آن را نیز فراهم آورد

تغذیه مصنوعی- پساب بازیافتی- کیفیت پساب- تصفیه پساب