مروری کوتاه بر ترکیبات و عناصر موجود در دریاچه ارومیه و امکان آلایندگی آنها
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست
- کد COI اختصاصی: ESPME04_349
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1601
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه بجنورد
استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه بجنورد
چکیده
دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی کشور ایران می باشد. کاهش حجم آب دریاچه از سال 1376همزمان با شروع خشکسالی در منطقه آغاز شد و تا سال 1387بیش از 6 متر از ارتفاع آب آن کاسته شد و شوری آن به حد اشباع (گرم در لیتر 300> ) رسید. به حال در سال های اخیر تلاش هایی به منظور احیای این دریاچه صورت گرفته است. در این مقاله برخی از ترکیبات و عناصر موجود در دریاچه ارومیه و امکان آلاینده بودن آنها با توجه به دیگر تحقیقات موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است. عناصر و ترکیبات مورد بررسی شامل آلاینده های فلزی، مواد مغذی و گازهای محلول می باشد. در بین فلزات غلظت آرسنیک و نقره زیاد بوده است و به عنوان آلاینده می توان آنها را مد نظر قرار داد. همچنین آالایندگی فسفات در برخی از سال ها مورد توجه بوده است. به علاوه اینکه غلظت کلر روند افزایشی در سال های اخیر داشته است.کلیدواژه ها
دریاچه ارومیه، عناصر، ترکیبات، آلایندگیمقالات مرتبط جدید
- استفاده از مواد سازگار با محیط زیست در صنعت ساختمان بتن سبز و بازیافتی رویکردی موثر در توسعه پایدار
- بررسی جایگاه مناطق حفاظت شده ایران و نقش مشارکت های مردمی در حفاظت از مناطق
- مروری بر مقایسه اثر سمیت نانوذرات فلزی مختلف، روی آبشش ماهی ها
- مطالعه مدیریت ازن و عوامل آلودگی محیط زیست
- پارامترهای محیط زیستی یا فعالیت های انسانی کدام یک بیشترین تاثیر را بر غلظت متان اتمسفری ایران دارند؟
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.