فاطمه اسدی محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدعلی ابراهیمی نیک - استادیار ، دانشگاه فردوسی مشهد
آوا حیدری - استادیار ، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسین عباسپورفرد - استاد ، دانشگاه فردوسی مشهد

زباله های جامد شهری از جمله موادی است که تمام کشورها با مشکلاتی نظیر دفع و امحاء آن مواجه می باشند. مهمترین این معضلات تحمیل هزینه های زیاد اقتصادی و زیست محیطی به جامعه است. در کلانشهری مانند مشهد حجم پسماند شهری بیشتر از سایر شهرهای کوچکتر بوده و بنابراین مدیریت پسماند در این شهر بسیار هزینه بر است. پسماند آلی از جمله موادی است که از طریق هضم بی هوازی قابل تبدیل به بیوگاز و متان حاصل از آن می باشد. در این مقاله به پتانسیل سنجی تولید بیوگاز و انرژی به صورت برق و گرما از بخش آلی پسماند شهری مشهد پرداخته شده است. محاسبات نشان می دهد، مقدار بیوگاز تولیدی از حدود 600 تن زباله قابلیت تولید 12000 مگاوات ساعت انرژی الکتریکی در سال را دارد. همچنین نشان دادیم در صورت افزودن ریزمغذی به هاضم بی هوازی، میزان انرژی قابل استحصال تا 18 درصد قابل افزایش است. بنابراین در صورت استفاده از عناصر جزیی در هضم بی هوازی، بیوگاز و انرژی حاصل از آن افزایش می یابد.

پتانسیل سنجی، پسماند شهری، هضم بی هوازی، بیوگاز، ریزمغذی