اعظم دریکوندی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
امین اشکو - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
حمیدرضا پورخباز - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان

فلزات سنگین آلاینده های زیست محیطی هستند که مواجهه انسان با بعضی از آنان از طریق آب ومواد غذایی می تواند مسمویت های مزمن خطرناکی را ایجاد نمایند .همچون فلزاتی نظیر سرب، کادمیوم، جیوه، نیکل و روی ، آلومینویم، آرسنیک، ، مس و آهن اشاره کرد. فلز سنگین اصطلاحی است که به فلزها یا شبه فلزهای دارای اثرات زیست محیطی اشاره دارد . معیارها جهت تعریف فلزات سنگین عبارتند از چگالی، وزن اتمی، عدد اتمی و جایگاه عنصر در جدول تناوبی . آلودگی آب با عناصر فلزی سنگین ، منجر به توکسمی ماهیان و سبب کاهش توانایی تولید مثل ، تغییر شکل بدن ، ناتوانی در فرار از هجوم دشمنان و افزایش حساسیت به عفونت ها ، تلفات و مسمومیت مزمن می شود که نتیجه آن عدم توانایی جانور برای ادامه حیات خواهد بود . اثرات سمی حضور فلزات سنگین بر ماهیان تحت تاثیر فاکتورهای شیمیایی و فیزیکی آب از جمله شوری ، اکسیژن محلول ، سختی آب ، ترکیبات آلی و دما تغییر می کند که ممکن است کم یا زیاد شود . لذا مطالعه موردی در زمینه معرفی فلزات سنگین و تاثیراتی که این نوع فلزات بر آب رودخانه ها و ماهی ها میگذارند صورت گیرد. نتایج نشان میدهد که سختی و شوری آب باعث کاهش میزان سمیت فلزات سنگین و افزایش دما و کمبود اکسیژن باعث افزایش میزان سمیت فلزات سنگین میشود و دفع فلزات سنگین در ماهیها توسط آبشش ، پوست ، روده ، کبد ، کیسه صفرا و کلیه صورت میگیرد.

فلزات سنگین ، ماهی، رسوب ، رودخانه، آب