بررسی حساسیت ژنتیکی گاوهای بومی و هلشتاین ایران به جنون گاوی

در مطالعات سالهای اخیر، ارتباط بین چندشکلی ناحیه پروموتور (حذف و درج 23 جفت بازی) و اینترون 1) حذف و درج 12 جفت بازی) ژن PRNP) ژن کدکننده پروتیین پریون) و حساسیت به جنون گاوی اثبات شده است. درج این جایگاهها مقاومت به جنون گاویکلاسیک را در گاوها افزایش میدهد، در حالیکه حذف این جایگاهها باعث حساسیت بیشتر به جنون گاوی میشود. در این مطالعه فراوانیهای آللی، ژنوتیپی، و هاپلوتیپی چندشکلیهایناحیه پروموتور و ناحیه اینترون 1 ژن PRNP در 3 نژاد هلشتاین ایران (50=n ،(گلپایگانی (62=n ،(و سیستانی (60=n (برآورد شد. استحصال DNA به روش استخراج نمکیتغییرشکلیافته انجام شد. ژنهای مورد نظر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر، و جایگاههای ذکرشده روی ژل پلیآکریلآمید تعیین ژنوتیپ شدند. دادههای آللی به روش دقیقفیشر و دادههای ژنوتیپی و هاپلوتیپی به روش مربع کای آزمون شدند. نتایج این تحقیق نشان داد هر 3 نژاد برای هر کدام از جایگاهها بهصورت مستقل در تعادل هاردی-واینبرگ بودند. فراوانیهای آللی و ژنوتیپی هاپلوتیپی پلیمورفیسم حذف و درج 12 جفت بازی و 23 جفتبازی بین نژادهای مطالعهشده و گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقایسه شد. براساس یافتههای این تحقیق این نتیجه حاصل شد که گاوهای گلپایگانی، از گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقاومت بیشتری در برابر جنون گاوی دارند.

کلیدواژه ها:

پلیمورفیسم ، جنون گاوی ، سیستانی ، گلپایگانی ، مقاومت ژنتیکی ، PRNP