بهینهسازی برنامههای آزمون نتاج برای گاوهای هلشتاین ایران

در این تحقیق از یک مدل قطعی برای شبیهسازی برنامههای مختلف آزمون نتاج متناسب با شرایط جامعه گاوهای هلشتاین ایران استفاده شد. در برنامه های شبیهسازی شده شدت انتخاب در گاوهای نر ازطریق افزایش نسبتی از جمعیت گاوهای ماده که به گاوهای نر تحت آزمون اختصاص مییافتند، افزایش یافت اما صحت انتخاب در این برنامهها به دلیل ثابت بودن تعداد دختر به ازای هر گاو نر تحت آزمونثابت بود. صفت مورد بررسی تولید شیر یک دوره شیردهی بود. کارایی اقتصادی (نسبت درآمد به هزینه) برنامههای آزمون نتاج شبیهسازی شده با افزایش تعداد گاوهای نر تحت آزمون با نرخ نزولی6 در ازای 29 گاو نر تحت آزمون رسید. نتایج نشان داد، / افزایش یافت تا به حداکثر خود یعنی 0679 حداکثر رشد ژنتیکی در واحد نسل هنگامی که 29 راس گاو نر تحت آزمون نتاج قرار میگیرند حاصل می شود و برابر با430/7683 کیلوگرم بود و بیشترین درآمد سالیانه به ازای کل جمعیت در یک افق زمانی 32 ساله بوسیله آزمون نتاج 99 راس گاو نر بدست می آید که برابر با 21924417479 ریال بود. هزینه برنامه های آزمون نتاج با افزایش تعداد گاوهای نر تحت آزمون به صورت خطی افزایش یافت به طوریکه این افزایش هزینه به ازای هر گاو نر تحت آزمون برابر با 51984332 ریال بود. بنابراین برنامهایکه بیشترین رشد ژنتیکی در واحد نسل و یا درآمد را داشته باشد لزوما بیشترین کارایی اقتصادی را ندارد. همچنین حساسیت کارایی اقتصادی و تعداد گاو نر تحت آزمون برنامه بهینه در ازای 20 درصدنوسان در سطح پارامترهای اقتصادی بررسی شد. کارایی اقتصادی برنامه آزمون نتاج بهینه، بیشترین حساسیت را نسبت به تغییر نرخ تنزیل و ضریب اقتصادی تولید شیر و تعداد گاو نر تحت آزمون دربرنامه بهینه، بیشترین حساسیت را نسبت به افزایش 20 درصدی نرخ تنزیل داشت. این درحالی بود که افزایش 20 درصدی هزینه خرید و نگهداری گاو نر و همچنین نوسان 20 درصدی هزینه ذخیره سازیاسپرم، قیمت فروش گاو نر حذفی و ضریب اقتصادی تولید شیر اثری بر تغییر تعداد گاو نر تحت آزمون در برنامه بهینه نداشتند.

کلیدواژه ها:

برنامه آزمون نتاج ، بهینهسازی ، کارایی اقتصادی ، رشد ژنتیکی ، هلشتاین ایران