بررسی میزان سرمایه اجتماعی زنان شهر تهران

امروزه یکی از مسایلی که در تداوم و ایجاد روابط پایدار اجتماعی در جامعه نقش موثری ایفا می کند، سرمایه اجتماعی است، سرمایه اجتماعی کیفیت خاصی از ساختار روابط اجتماعی افراد است که کنشافراد را در موقعیت های مختلف تسهیل می کند. سرمایه اجتماعی شبکه هایی با هنجارهای اعتماد و عمل متقابل است که با ساختار روابط اجتماعی خاص بین کنشگران مشخص می شود. بنابراینکیفیت خاصی به روابط اجتماعی می بخشد و همبستگی جمعی را تقویت می کند. سرمایه اجتماعیمی تواند نگرشها و طرز تلقی افراد نسبت به اقوام موجود در جامعه و ملیت خود را تحت تاثیر قرار دهد . هدف پژوهش حاضر بررسی میزان سرمایه اجتماعی زنان ساکن شهر تهران است. چارچوبنظری پژوهش حاضر دیدگاه بوردیو در حوزه سرمایه اجتماعی است.روش تحقیق پیمایشی و ابزار پژوهش پرسشنامه میباشد. جامعه آماری این تحقیق مشتمل بر زنان ساکن شهر تهران ) 9416298نفر( می باشد که بر روی 934 نفر از زنان ساکن شهر تهران از طریق نمونه گیری طبقه ای نامتناسب انتخاب شده اند صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد 6585 درصد از پاسخگویان از لحاظ سرمایه اجتماعی در سطح پایین، 2586 درصد در سطح متوسط و 5888 درصد در سطح بالایی قراردارند. سوال اصلی پژوهش، سرمایه اجتماعی زنان شهر تهران به تفکیک سرمایه ساختاری ، سرمایه شناختی و سرمایه ارتباطی به چه میزان است

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سرمایه ارتباطی ، سرمایه شناختی ، سرمایه ساختاری