بررسی معناشناختی واژه میدان و فلکه در دانش طراحی شهری

هدف از این نوشته مروری بر چگونگی، شکل گیری، عملکرد و سرنوشت میدان در شهرهای ایران است که ملت از هم گسیختگی فضای موجود در کالبد و عملکردش، و نیز هرج ومرج جاری در تجسم هویت این عنصر شهید در عرصه طراحی و شکل بخشید، به عنوان فضایی تعریف نشده در فضای شهری ایران مرسوم گردیده است. با ورود اتومبیل به عرصه شهرها در ایران و پررنگ تر شدن حضور آن در زندگی ساکنان شهرها پس از تحولات مربوط به انقلاب صنعتی، عملکرد میدان از حالت سنتی خود خارج شده و نه تنها در این زمان اقدام به ساخت میادین به سبک قدیمی نمی شود بلکه آن میادین باقی مانده از قدیم که دارای ارزش تاریخی بودن نیست در اثر بی توجهی دست اندرکاران شهری به شهروندان تخریب گردیده و یا به مکانی برای پارک خودرو و رفت و آمدها با کاربری های متضاد تبدیل شده است همچنین در روند توسعه کالبدی شهرها در سال های اخیر در کشورمان اشتباه فلکه هایی که در محل گوشه دیگه تقاطع های شهید ایجاد می گردد و تنها کارکرد تسهیل ترافیکی را دارد به عنوان میدان نام گذاری می کنیم درحالی که هیچ یک از مفاهیم میدان را در ساختار فضای شهری تداعی نمی کنند. در این تحقیق سعی بر این است تا با استفاده از روش اسنادی و مطالعات کتابخانه ای، مفاهیم هر یک از واژه های میدان و ملک را در ساختار شهرها از لحاظ عملکرد، فروع و اصول و ضوابط طراحی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، شهرهای ایران ، میدان ، فلکه