سیدمحمد حسینی - استادیار آب و هواشناسی، دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی

امروزه با توجه به موفقیتهای چشمگیر ایران در زمینه دستیابی به فناوری هستهای، ضرورت توجه به ابعاد گسترده این تکنولوژی در ارایه راهکارهای نوین مبارزه با خشکسالی و بیابان زایی در کشوری که قسمت اعظم آن را بیابان و کویر در برگرفته است، آشکار میشود. در این پژوهش بر حسب نیاز، از روشهای تحلیل محتوا و روشهای توصیفی- اسنادی با توجه به مشاهدات میدانی، سالنامه های آماری و منابع کتابخانهای استفاده گردیده است و سعی شده است نقش رادیوایزوتوپها (امواج ناشی از مواد رادیواکتیو) در تحقیقات کشاورزی، اکتشاف سفرههای آب زیرزمینی و تعدیل شرایط اقلیمی در مناطق بیابانی جهت مبارزه با پدیده خشکسالی مورد بررسی قرار گیرد. چون این مناطق عموما با سه مشکل اساسی عدم رشد گیاه کمبود منابع آب و شرایط اقلیمی نامساعد روبرو هستند. نتایج به دست آمده حاکی از این است که با استفاده از فناوری هستهای می -توان بذر و نهال گیاهان شورپس ند را با هدف پرورش و برداشت محصول در شرایط نامناسب اقلیمی جهت جلوگیری ازخشکسالی و بیابان زایی، تولید نمود و با آفات و امراض گیاهی در کمترین زمان مبارزه نمود. همچنین با به کارگیری رادیوایزوتوپ ها، محل دقیق منابع آب زیرزمینی در بیابانها را شناسایی کرد و برای شیرین کردن آبهای شور جهت استفاده درشهر ها و روستاها از این فناوری استفاده نمود و در ضمن، شرایط نامساعد اقلیمی حاکم در نواحی داخلی ایران را توسط بارانهای مصنوعی حاصل از تکنولوژی هسته -ای با کمترین هزینه و بیشترین بازدهی کنترل نمود.

فناوری هستهای، رادیوایزوتوپ، اتمهای نشاندار، خشکسالی، ایران