بررسی تاثیر عدم فعالیت ژن RON1 در گیاه آرابیدوپسیس به پیری القا شده توسط تاریکی

پیری برگ یک فرآیند تجزیه ای برنامه ریزی شده است که در آخرین مرحله رشد برگ رخ می دهد و توسط سیگنال های رشد و محیطی کنترل می شود. یکی از عوامل محیطی که سبب بروز پیری می شود تاریکی می باشد. آرابیدوپسیس به عنوان یک سیستم مدل، به درک ما از این پدیده پیچیده از لحاظ ژنتیک مولکولی کمک می کند. در این تحقیق گیاهان موتانت ron1-1 و ژنوتیپ وحشی Ler-0 بعد از 21 روز رشد در گلدان به تاریکی منتقل و تفاوت مرفولوژیکی گیاهان موتانت و مادری پس از 2 روز تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. پس از 2 روز تاریکی مشاهده شد که بین تعداد برگ های زرد گیاهان موتانت و مادری تفاوت معنا داری وجود دارد. بنابراین آزمایشات فیزیولوژیکی از قبیل محتوای کلروفیل و نشت یونی انجام و مشاهده شد که تفاوت میزان کلروفیل گیاهان موتانت و مادری معنی دار است و گیاهان موتانت از میزان کلروفیل بیشتری برخوردار هستند. همچنین مشاهده شد که میزان نشت یونی در گیاهان موتانت ron1-1 در مقایسه با ژنوتیپ مادری به طور معنا داری کمتر است. بنابراین تیمار تاریکی اعمال شده در این آزمایش منجر به آغاز پیری سریعتری در گیاهان مادری در مقایسه با گیاهان موتانت گردید لذا عدم فعالیت ژن RON1 در گیاهان موتانت آرابیدوپسیس موجب تاخیر پیری القا شده توسط تاریکی گردید

کلیدواژه ها:

آرابیدوپسیس ، پیری ، محتوای کلروفیل ، ron1-1