محمد سمیعی پاقلعه - دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام و طیور، گروه تغذیه دام و طیور دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
نورمحمد تربتی نژاد - هییت علمی گروه تغذیه دام و طیور دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
عبدالحکیم توغدری - هییت علمی گروه تغذیه دام و طیور دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
رضا کمالی - هییت علمی (مربی) مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

برای تعیین تجزیه پذیری از 4 راس گوسفند نر نژاد دالاق با وزن زنده حدود 50 کیلوگرم، که دارای فیستولای شکمبه ای بودند استفاده شد. در این آزمایش نمونه ها به روش کیسه های نایلونی در زمان های صفر،2، 4، 6، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت مورد مطالعه قرار گرفتند. با توجه به نتایج حاصل شده از این آزمایش بیشترین درصد تجزیه پذیری در کلیه زمان ها مربوط به گندم در تیمار سدیم بی کربنات به همراه کربنات پتاسیم بود و کمترین مقدار مربوط به کاه در تیمار شاهد می باشد. برای سبوس در بخش سریع تجزیه (a)، بخش کند تجزیه (b) و بخش تجزیه پذیری بالقوه (a + b)، اختلاف معنی داری مشاهدی نشد در حالی که در بخش نرخ تجزیه پذیری (c)، فقط برای سبوس اختلاف معنی دار بود. میزان تجزیه پذیری موثر (ED) در سرعت عبور 2%، 5% و 8% در ساعت برای گندم در تیمار سدیم بی کربنات به همراه اکسید منیزیم به طور معنی دار بیشتر از بقیه خوراک ها بود.

بخش سریع تجزیه، تجزیه پذیری، تجزیه پذیری موثر (ED)، سدیم بی کرینات