محمود انصاری - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، دانشگاه آزاد واحد یاسوج
محمد پروین نیا - استادیار دانشکده عمران دانشگاه یاسوج

صنعت سد سازی با شیوه های مدرن به ویژه سدهایی با مقیاس بزرگ در حدود سه دهه قبل در ایران آغاز گردیده است .مطالعه و طراحی سد های مخزنی بزرگ، از حدود سال های 7231 شروع و احداث این سدها از اواخر دهه 7221 صورتعملی به خود گرفت .در حال حاضر ، در برنامه تامین آب کشور 11 سد مهم در دست اجرا قرار دارد که نمایانگر توان بالای مهندسی سد در کشور ایران است . با این تحول شگرف هم اکنون صنعت سدسازی کشور به مرحله خودکفایی رسیده و کلیهمراحل مطالعه ، طراحی ، نظارت ، ساخت، مدیریت و بهره برداری از سدهای مخزنی به دست توانای مهندسین کشور صورتمی گیرد . اما مراحل اجرای این سدها اثرات وسیع محیط زیستی ، اجتماعی، اقتصادی و در نهایت تاثیرات سوء بر انسان دارد . بنابراین یکی از ارکان مدیریتی این گونه پروژه ها بالابردن ضریب ایمنی و کاهش حوادث و آسیب های زیست محیطی میباشد.اولین و مهم ترین مرحله در مدیریت ریسک، شناسایی جنبه ها و خطرات مشاغ فعال در سدسازی است که در این پژوهش با استفاده از روش ویلیام فاین ( william fine ) میزان ریسک مشاغل فعال در سد چم شیر ) جوشکار،کارگرجوشکار،آرماتوربند،کارگرآرماتوربند، نصاب داربست، راننده تجیزات سنگین، مهندس ناظر، مسیول HSE و مسیولکارگاه( با توجه به شدت اثر ، احتمال وقوع و پیامدهای احتمالی این خطرات و مواجهه ی آن با محیط زیست ، کار ارزیابی و طبقه بندی آن ها انجام گرفت و در پایان راهکارها و پیشنهادات جهت مدیریت ریسک و افزایش ایمنی درجهت کاهشحوادث ارایه شده است .

ارزیابی ریسک ، روش ویلیام فاین ، سد چم شیر ، HSE