بررسی نقش طراحی داخلی در بیمارستان از لحاظ روانشناسی محیط

روانشناسی محیطی به رفتار های مرتبط با فیزیک محیطی می پردازد محیط فیزیکی شامل اشیا مادی،گیاهان،حیوانات و انسان هاست.روان شناسی محیطی ،تاکیدی بر فرآیند تعاملی بین مردم که موضوع دیگر شاخه های روانشناسی است ندارد.این رشتهدر خلال دهه 1691 شکل گرفت و روانشناسی محیطی وجمعیت به عنوان یک بخش مستقل در انجمن روانشناسی آمریکا پذیرفته شده است. محیط های معماری به عنوان بستر فعالیت های انسان تاثیرات عمیقی را به سلامت و روان اومیگذارد.استرس در انسان به عنوان یکی از شاخصه های سلامت روان میتواند با طراحی داخلی درست در این بسترکاهشیابد.یکی از محیط های معماری بیمارستان طراحی داخلی آن میباشد.طراحی داخلی بیمارستان ها اثرات منفی و مثبتی را در پی دارد وباعث میشود که بهودی بیماران رو به تاخیر بندازد. بدیهی است که طرحهای مطلوب معماری که به هر منظورباشدفقط در صورتی میتواند کاملا مفید واقع گردند که در آنها فضاهای مختلف براساس نیاز های استفاده کنندگان جهت بهبهود گرایش کارها و تسریع فعالیت های مختلف انجام گیرد . بیمارستان ها با جان و سلامتی انسانها سر کار دارندوپاسخگویی آنها به این رسالت خطیر مستلزم حداکثر کارایی این مجموعه،از عوامل انسانی گرفته تا امکانات و تجهیزات آنهااست. طراحی داخلی هر بیمارستان مجموعه ای است بسیار پیچیده و متنوع از نیاز ها ،تضادها،تجهیزات و امکانات بنابراین باید به دقیق ترین و کارآمد ترین نحو طراحی شوند تا حاصل کار مقبول گردد.روش پژوهش این مقاله توصیفی بودهواطلاعات به روش مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته.پس از بررسی ،نتایجی مبنی بر این که طراحی داخلی بیمارستان میتواند تاثیر زیادی بر روی روند بهبهود بیمار بگذارد و راهکار های معمارانه ای برای این موضوع ارایه شده است

کلیدواژه ها:

طراحی ، بیمار ، معماری داخلی ، روانشناسی محیطی ، بیمارستان