تعیین حداقل فشار امتزاجی به دو روش تحلیلی و پاراکر

در این تحقیق محاسبات حداقل فشار امتزاجی (MMP) با استفاده از دو روش تحلیلی و پاراکر انجام و نتایج با داده های تجربی مقایسه می شوند . در روش تحلیلی با توجه به این مفهوم که در اثر تزریق گاز یک سری از تعادلات فازی تشکیل می شود ، MMP در جایی که طول یکی از خط بست های نفت اولیه تا تزریقی صفر گردد تعیین می شود . در روش دوم با توجه به تعریف MMP به عنوان پایین ترین فشاری که در آن کشش سطحی بین دو فاز صفر می گردد ، این کمیت بر اساس محاسبه کشش بین سطحی با مدل پاراکر تعیین می شود . محاسبات با استفاده از معادلات حالت PR و MNM انجام و نتایج به دست آمده از دو مدل با روش های آزمایشگاهی لوله قلمی و تکنیک محو شدن کشش سطحی (VIT) مقایسه می گردند . در انتها نقش ترکیب درصد گاز تزریقی در تعیین MMP نیز مورد بررسی قرار گرفت ، نتایج نشانگر آن است که حضور اجزاء میانی در گاز تزریقی به نحو قابل ملاحظه ای می تواند در کاهش MMP موثر باشد .

کلیدواژه ها:

حداقل فشار امتزاجی ، جابجایی ، مدل پاراکر