بررسی تحلیلی اثر جابجایی ورودی سوخت و اکسیژن بر پارامترهای احتراقی شعله گازطبیعی

تابش مهمترین مکانیزم انتقالحرارت از شعله بوده به طوری که حدود 70 درصد از صدور حرارت از شعله توسط این روش انجام میشود. یکی از مهمترین ویژگیهای شعله گازطبیعی، شعله آبی رنگ و غیردرخشان آن در مقایسه با شعله زرد رنگ سوختهای مایع است، که این امر راندمان حرارتی مشعلهای گازسوز را کاهش داده است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش مدلسازی عددی اثر تغییر محل ورودی سوخت و اکسیدکننده در شعله پخشی متان-هوا بر دما، شارانتقالحرارت تابشی شعله و نرخ تشکیل دوده و آلایندههای احتراقی مورد مطالعه قرار گرفته است. مقایسه نتایج شبیه-سازی عددی بدست آمده با نتایج تجربی موجود انطباق خوبی را نشان میدهد. نتایج حاصله نشان میدهد که تزریق اکسیژن به درون شعله گاز طبیعی بوسیله تغییر در محل ورود اکسیژن، ضمن افزایش زردسوزی شعله، میانگین انتقال حرارت تابشی آن را به میزان 27 درصد افزایش میدهد. همچنین تزریق اکسیژن به درون شعله باعث افزایش میانگین دمای شعله شده و توزیع دمای یکنواختی را در امتداد طولی کوره ایجاد مینماید.