محمود عزیززاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران، بابل
بهرام عنایتی - دکتری طراحی شهری، استاد مدعو دانشکده هنرهای زیبا، واحد تحصیلات تکمیلی، دانشگاه تهران
مریم فرزانه - دکتری شهرسازی، مدرس دانشگاه
بابک عزیززاده - کارشناس مهندسی عمران، عمران

منطقه 17، کوچک ترین منطقه شهری با بیشترین تراکم جمعیت در شهر تهران می باشد. با توجه به زلزله خیز بودن شهر تهران و در نظر گرفتن کیفیت ساختمان ها، به خصوص در بافت های کهن و ارگانیک و نیز پارامترهایی از قبیل؛ شبکه دسترسی و کیفیت ساختمان ها، وقوع حداقل یک زلزله بزرگ در شهر تهران بسیار مصیبت بار خواهد بود. به نظر می رسد؛ اگر چنین زلزله ای در این منطقه شهری رخ دهد، به دلیل بافت فرسوده و کهن منطقه، فاجعه ای شبیه زلزله شهر طبس به وقوع خواهد پیوست و تلفات جانی آن صدها هزار نفر خواهند بود. در پژوهش حاضر پس از بیان و تحلیل وضعیت موجود منطقه، به عوامل آسیب پذیری شهرها در مواقع بحرانی (زلزله) اشاره می شود و با توجه به مدل های سه گانه گسل زلزله، آسیب پذیری مناطق شهری تهران بخصوص منطقه 17؛ مورد ارزیابی قرار می گیرد. در انتها دلایل بروز مشکلات منطقه بیان و راهکارهایی برای حل آنها ارایه می شود. روش تحقیق براساس هدف؛ از نوع کاربردی و براساس روش و ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. هدف پژوهش، بیان قابلیت های بالای آسیب پذیری در منطقه 17 شهر تهران می باشد. بنابر این، آسیب پذیری مناطق شهری تهران نیازمند مطالعات و پژوهش های کافی در این زمینه است.

منطقه17، تهران، بحران، زلزله، آسیب پذیری