راهکارهایی جهت افزایش یادگیری کودکان درمراکز محله با استفاده ازتکنیک های مشارکت پذیری کودکان نمونه موردی:محله صدف

رشد سریع شهرنشینی و پیشرفت تکنولوژی و صنعت به ویژه در زمینه حمل و نقل و ارتباطات الکترونیکی ، جوامع شهری را با پیامدهای مثبت و منفی مواجه ساخته،در این بین از اهمی ت مراکز محله که در شهرهای ایران دارای مفهومی کهن است کاسته شده و نقش و کارکرد اجتماعی آن نیز رو به افول گذاشته است. با توجه به جمعیت جوان کشور ما کودکان بسیاری در این کشور زندگی می کنند . این سرمایه های عظیم وقتی به بهره برداری می رسند که به بهسازی فضاهای آموزشی و پرورشی آنها توجه جدی شود. از سوی دیگر در حال حاضر مراکز محله به عنوان شاخص ترین فضاهای باز و عمومی شهری کودکان ، تنها از چند تاب و سرسره و الاکلنگ تشکیل شده اند و این فضاها پاسخگوی نیازهای م ختلف کودکان نمی باشند .در واقع کودکی که در این دوران ، فضا و شرایط بازی مناسب برایش فراهم نشود در سنین بالاتر دچار مشکلات روحی و روانی متعددی خواهد شد. این فضاها باید به گونه ای طراحی شوند تا بتوان با آزاد نمودن کودک در این فضاها ، زمینه بروز خلاقیت و کنجکاوی و شادی را در آنها شکوفا نمود . در این مقاله با هدف ارایه راهکارهایی جهت افزایش یادگیری بیشتر کودکان در مراکز محله با استفاده ازروش های مشارکتی کودکان محله صدف به عنوان نمونه موردی در شهر مشهد انتخاب گردید .روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی ا ست که با استفاده از روش های مختلف مشارکتی کودکان همچون برگزاری انشا،، ابزاردهی به کودکان...نظرات بچه ها در ارتباط با مرکز محله ی جمع اوری ومورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با استفاده از شاخص هایی چند در راستای دست یافتن به نحوه ی جانمایی فضاهای بازی اموزنده ومکاشفه ای کودکان، همجنین جانمایی فضاهایی جهت پیوند با تاریخ و فرهنگ وبازی ها فکری، کاربری های مورد نیاز متناسب با نیاز های کودکان سبب مشارکت و افزایش یادگیری کودکان در مرکز محله می شود.

کلیدواژه ها:

مراکز محله ، کودک ، یادگیری ، مشارکت