ارتباط بین مدیریت تبادلی مدیران و رضایت شغلی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان

هدف این پژوهش تعیین ارتباط بین سبک مدیریت تبادلی مدیران با رضایت شغلی کارکنان اداراه کل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان می باشد. موفقیت سازمان ها در گرو هدایت صحیح منابع به ویژه منابع انسانی است، مدیران با استفاده از یافته های مدیریتی جدید و اتخاذ سبک های مدیریتی منطبق با علم امروز می توانند رضایتمندی کارکنان را افزایش دهند. یکی از نظریه ها، مدیریت تبادلی می باشد. مدیریت تبادلی بر تبادلات بین مدیر و زیردستان استوار است و به افزایش انگیزش پیروان بواسطه اعمال پاداش های اقتضایی اعتقاد دارد. به نظر می رسد مدیران با اتخاذ سبک های مناسب مدیریتی، می توانند وضعیت مطلوب و مناسبی را جهت کار همراه با رضایت فراهم کنند. نوع پژوهش، توصیفی همبستگی و به روش میدانی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان اداراه کل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان برابر 148 نفر و نمونه آماری برابر 95 نفر، که با استفاده از جدول مورگان محاسبه و به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق : پرسشنامه های ویژگی های فردی، رهبری چند عاملی ( MLQ ) استاندارد شده باس و رضایت شغلی استفاده شده است. برای آزمون فرضیه ها از آمار استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون دو متغیره استفاده شده است. نشان داد که در سطح a=0/01 رابطه نسبتا قوی و مثبت r=0/67 بین سبک مدیریت تبادلی مدیران با رضایت شغلی کارکنان تحت سرپرستی آنها وجود دارد. همچنین سبک مدیریت تبادلی قادر به پیش بینی معنی دار رضایت شغلی است. نتایج بدست آمده در پژوهش ارتباط نسبتا قوی بین سبک مدیریت تبادلی با رضایت شغلی کارکنان را نشان داد، این یافته با نتایج تحقیق پیلای و ویلییامز ( 2011 ) و تحقیق بایسیو و همکاران ( 2014 ) همخوانی دارد. اما با نتایج تحقیقات شرونی و گرین ( 2012 )، گودوین و وایتینگتون ( 2013 )، مبنی بر ارتباط منفی بین سبک مدیریت تبادلی مدیران با رضایت شغلی کارکنان، مطابقت ندارد. شاید علت این اختلاف در نتایج، مربوط به شرایط متفاوت در تحقیقات مورد نظر باشد. می توان گفت که انگیزه های مادی ترفیع و پاداش در افزایش رضایت شغلی کارکنان تاثیر مثبت داشت.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت ، مدیریت تبادلی ، رضایت شغلی