تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر BMD سه ناحیه زنان یایسه مبتلا به استیوپنی

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر BMD سه ناحیه ای زنان یایسه مبتلا به استیوپنی بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 نفر از زنان یایسه مبتلا به استیوپنی ( 45 تا 55 سال )، که هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند، بطور غیر تصادفی به عنوان آزمودنی های تحقیق انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی ( 10 نفر ) و کنترل ( 10 نفر ) تقسیم شدند. نمونه های خونی قبل و بعد از دوره تمرین هوازی جمع آوری شد. تمرینات منتخب هوازی با شدت 65 تا 70% ضربان قلب نشان هر فرد، سه جلسه در هفته و به مدت 16 هفته انجام شد. از آزمون t همبسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر طرح 2 ( گروه ) و 2 ( قبل و پس از 16 هفته ) برای مقایسه تغییرات درون گروهی و بین گروهی در سطح معنی داری α ≥0/05 استفاده شد. نتایج بین گروهی تفاوت معنی داری را در تغییرات BMD کمر گروه تمرین نسبت به گروه کنترل نشان داد. در مقایسات درون گروهی نیز گروه تمرین در شاخص های BMD کمر از پیش آزمون تا پس ازمون افزایش معنداری را نشان داد (p> 0.05). اما گروه کنترل تغییرات معناداری نشان نداد. به نظر می رسد. فعالیت هوازی طولانی مدت با شدت متوسط برای تغییر سبک زندگی زنان یایسه مبتلا به استیوپنی با هدف تقویت چگالی استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان مفید باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی طولانی مدت ، چگالی مواد معدنی استخوان ، استیوپنی ، زنان یایسه