تاثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی دایره ای بر سطوح سرمی کمرن و ترکیب بدنی در معلولین مرد دارای اضافه وزن

کمرین، یک سایتوکاین پیش التهابی است که به تازگی کشف شده است و نقش بیولوژیکی مهمی در تشکیل بافت چربی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی کمرین و ترکیب بدنی در مردان معلول دارای اضافه وزن بود. این مطالعه به صورت نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون پس آزموت و گروه کنترل بود. تعداد 20 نفر از معلولین شهرستان زاهدان با دامنه سنی 5 ± 25 سال، شاخص توده بدنی 2/5 ± 25 کیلوگرم بر متر مربع، به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ، در دو گروه تجربی ( 10 نفر ) و کنترل ( 10 نفر ) قرار گرفتند . گروه تجربی در یک برنامه تمرینی مقاومتی دایره ای به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت 60 تا 65 درصد یک تکرار بیشینه شروع و با افزایش تدریجی به 70 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه در جلسات پایانی پرداختند. قبل و پس از تمرین مقادیر کمرین و شاخص های آنتروپومتریکی محاسبه شدند. برای نرمال بدن توزیع داده از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف استفاده شد. داده های جمع آوری شده جهت بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها، از آزمون پارامتریک t وابسته و همچنین جهت بررسی معنی داری تفاوت تغییرات بین گروهی در پیش آزمون و پس آزمون گروه های تجربی و کنترل از آزمون t مستقل با نرم افزار SPSSدر سطح معنی داری α<0/05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد تغییرات درون گروهی نشان داد، هشت هفته تمذرین مقاومتی، بر کاهش سطح کمرین، وزن بدن، شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن و نسبت به دور کمر به لگن تاثیر معنی داری داشته است ( p<0/05 ). همچنین در تغییرات بین گروهی کاهش معنی دار نسبت دور کمر به لگن مشاهده شد ( p<0/05 ). در دیگر متغیرهای تحقیق، تفاوت تغییرات بین گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p> 0/05). در نتیجه هشت هفته تمرین مقاومتی گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بر سطح کمرین و ترکیب بدنی معلولین دارای اضافه وزن تاثیری ندارد. به نظر می رسد برای بهره برداری موثر از تمرینات مقاومتی، باید این تمرینات را برای مدت زمان و شدت بیشتری انجام داد.

کلیدواژه ها:

کمرین ، ترکیب بدنی ، معلولین ، اضافه وزن