مقایسه تمرینات سرعتی در دو نوبت صبح و عصر بر نتایج تست ایلی نویز بر دانش آموزان پسر ( 17-14 ) سال

چابکی یکی از عوامل بسیار ضروری برای ورزشکاران و مجموعه ای از عوامل جسمانی دیگر از قبیل سرعت، سرعت عکس العمل، قدرت و هماهنگی و تعادل است. بنابراین فرد چابک باید کلیه عوامل جسمانی فوق را در حد قابل قبول داشته باشد. با این حال می توان گفت که چابکی در ورزش ها و عملکردهای مختلف ورزشی متفاوت بوده و ورزشکار در هر حرکت ورزشی به بعضی از عوامل جسمانی احتیاج بیشتری دارد. به طور مثال یک مشت زن باید با چابکی خویش را از ضربات حریف مصون دارد او در این عمل با سرعت عکس العمل خویش از ضربات حریف می گریزد و یا یک وزنه بردار نیز بعد از آنکه در شروع حرکت خویش وزنه را تا حد مطلوب بالا کشید با چابکی خویش که در این حالت بیشتر شامل سرعت حرکت و سرعت تغییر مسیر است زیر وزنه قرار می گیرد چابکی می تواند عمومی باشد و شامل همه بدن فرد شود در مثال های بالا کلیه بخش های بدن در چابکی شرکت دارند. گاه نیز از چابکی موضعی بحث به میان می آید که این نوع از چابکی در ارتباط با یک بخش از بدن خواهد بود ( چابکی یکی از اندامها مثل دست و پا . فاکتور چابکی در بسیاری از فعالیتهای ورزشی به عنوان عامل تعیین کننده موفقیت است. استارت های سریع، توقف های ناگهانی و تغییرات سریع در مسیر حرکت می تواند نمونه هایی از چابکی باشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه تمرینات سرعتی در دو نوبت صبح و عصر بر روی دانش آموزان پسر ( 17-14 ) سال بود که به همین منظور از بین دانش آموزان 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها در یک پیش آزمون در صبح یک تست انجام گرفت ( از هر دو گروه تجربی و کنترل ) و مجددا در نوبت عصر هم مجددا تست ایلی نویز انجام گرفت ( صرفا گروه تجربی ) و نتایج تحلیل شد. برای تشخیص همسانی و طبیعی بودن اطلاعات، از آزمون کولموگروف اسمیرنف و برای بررسی اختلافات درون گروهی از - t همبسته و با آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. همچنین از آزمون t مستقل برای بررسی اختلاف بین گروهی استفاده گردید. نتایج این پژوهش داد نتایج نوبت عصر دانش آموزان به نسبتا بهتراز نوبت صبح بود و تفاوت معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

تمرینات سرعتی ، ایلی نویز ، دانش آموزان پسر (17-14)