تاثیر یک جلسه تمرین استقامتی وامانده ساز بر اینترلوکین -6 دانشجویان پسر چاق

درباره اثر ورزش بر سایتوکاین ها نورسوف و برگ در سال 1991 افزایش سطح سرمی IL-6 و چند سایتوکاین دیگر پس از ورزش استقامتی مطالعات متعددی انجام شده است. چندی بعد نشان داده شد که تمرینات شدید می تواند موجب افزایش تقریبا 50 برابری در IL-6 گردد. تیمونز در سال 2005 بیان کرد که در کودکان شدت پاسخ IL-6 با افزایش سن تقویمی و بیولوژیکی افزایش می یابد، ولی این پاسخ در کودکان تقریبا 50 درصد نسبت به بزرگسالان کمتر است به طور کلی، فعالیت ورزشی باعث تحریکات کمتری بر سیستم ایمنی در کودکان نسبت به بزرگسالان می شود ( مقاوم ترند). احمدی و همکاران ( 1388 ) با مطالعه تغییرات IL-6 و کراتین کیناز پس از دو نوع فعالیت زیربیشینه درون گرا و برون گرا با شدت 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه افزایش معنی داری را در سطح سرمی IL-6 به دنبال هردونوع فعالیت گزارش کردند. هدف پژوهش حاضر تاثیریک جلسه تمرین استقامتی وامانده ساز بر اینترلوکین -6 دانشجویان پسر چاق مرکز پیا م نور اوز بود که به همین منظور از بین دانشجویان 26 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 13 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها در یک پیش آزمون 10 سی سی خون از آنها گرفته شد و سپس در یک آزمون دو استقامت وامانده ساز شرکت کردند و سپس بلافاصله 10 سی سی خون گرفته شد و تحلیل انجام شد. برای تشخیص همسانی و طبیعی بودن اطلاعات، از آزمون کولموگروف اسمیرنف و برای بررسی اختلافات درون گروهی از t همبسته و با آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. همچنین از آزمون t مستقل برای بررسی اختلاف بین گروهی استفاده گردید. نتایج این پژوهش داد پس از یک جلسه تمرین استقامتی وامانده ساز مقادیر اینترلوکین -6 دانشجویان پسر چاق دانشگاه پیام نور افزایش معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

وامانده ساز ، اینترلوکین -6 ، دانشجویان پسر چاق